Dzisiejszy świat nie istniałby bez internetu i otwierających się dzięki niemu możliwości. Jednakże dostęp do sieci dla wielu byłby ograniczony bądź niemożliwy, gdyby nie interfejsy przyjazne przeciętnemu użytkownikowi. Programiści dołożyli wszelkich starań, aby każdy mógł korzystać z niezrównanej ilości zasobów. Oni nadal muszą używać języków programowania wymagających nieprzeciętnych umiejętności. Aby dla nich praca była o wiele prostsza stworzono specjalne szablony, które zawierają w sobie części powtarzalne. Frameworki lub inaczej platformy programistyczne określane są jako szkielety do konstruowania aplikacji. Są niezwykle przydatne, gdyż zawierają w sobie mnóstwo bibliotek oraz narzędzi niezbędnych do stworzenia profesjonalnej aplikacji bądź strony internetowej.
Programiści używają ich, by zaoszczędzić czas, który przeznaczają następnie na zbudowanie oryginalnego systemu. Frameworki zawierają w sobie również fragmenty, które dopracowywane są w późniejszych etapach według własnego uznania. Istotnym atutem platform programistycznych jest skrócenie czasu niezbędnego na napisanie podstawowego kodu, na którym bazuje większość dzisiejszych aplikacji. Częstym zjawiskiem jest mylnie określanie ich jako biblioteki programistyczne. Owszem, wzorce programistyczne posiadają elementy, które znacznie upodabniają je do bibliotek, jednakże jest również wiele charakterystycznych komponentów oraz narzędzi używanych we wzorcach, które znacznie je od nich odróżniają.
Kluczową różnicą jest określenie przepływu sterowania. Framework samoczynnie narzuca kolejność działań podczas tworzenia. Nazywane jest to odwróceniem sterowania w stosunku do domyślnego układu, gdzie kolejność zostaje sprecyzowana przez programistę. Określanie frameworków jako odrębnych narzędzi programistycznych motywuje się jego domyślnym sposobem użycia. Wzorzec programistyczny w standardowej konfiguracji nigdy nie pozostaje bezużytecznym narzędziem, dając tym samym określone wyniki. Nie można tego przypisać bibliotece, która nie zawsze okazuje się przydatna, gdyż tylko bezbłędnie napisany kod pozwala na ich prawidłowe funkcjonowanie. Platformy programistyczne tworzone są po to, aby stanowiły bazę ułatwiającą pracę fachowcom. Nie ma specjalnych ograniczeń, które mogą blokować stworzenie aplikacji o konkretnym wyobrażeniu. Zawsze istnieje część szkieletu, nadająca się do zaawansowanego rozbudowania. Nieograniczona możliwość modyfikacji platformy sprzyja określeniu jej jako samodzielne oprogramowanie. Programiści używający platform w dogodny sposób aranżują wszystkie aspekty działania aplikacji, jednakże nie ma sposobności zmiany kodu samej platformy. Domyślne ustawienia frameworka pozostają niezmienne, gdyż jest to system, z którego, tak jak z zaprogramowanej gry, możemy wyłącznie korzystać. Udowadniając, iż wzorzec programistyczny jest samodzielnym narzędziem do tworzenia stron oraz aplikacji internetowych, warto wspomnieć o architekturze całego frameworka.
Przyjęte zostało nazewnictwo punktów zamrożonych i gorących. Punkty zamrożone to stałe, które zawierają podstawowe elementy i określają ich relacje między sobą. To najistotniejszy powód wyboru platformy programistycznej, mającej na celu uproszczenie zadania przed jakim stawiani są twórcy stron i aplikacji. Zamrożone części kodu, to nic innego jak fragmenty, które uważane są za uniwersalne i nie wymagają dużej ingerencji programisty. Takie „szablony” to zaoszczędzenie czasu potrzebnego na budowę bazy do elementów niepowtarzalnych.
Punkty gorące są poddawane rozmaitym przekształceniom przez twórców stron. Wszystkie elementy, które nie dotyczą podstawy budowy strony internetowej, mogą być
dowolnie zmieniane. Frameworki to idealny sposób na skupienie całej swojej uwagi na zmiennych partiach, które decydują o oryginalności aplikacji, jednocześnie nie tracąc czasu na elementy, które nie wymagają większego zaangażowania tworzącego.
Platformy programistyczne w dzisiejszym świecie funkcjonują jako pomoc w przygotowaniu aplikacji dynamicznych i nowoczesnych. Przykładem mogą być Frameworki języka JavaScript jako jedne z wielu narzędzi dla programistów. Oprócz front-endowych wzorców, istnieją one również do języków takich jak PHP, Java, Python itp. oraz wszystkim znany i używany.Net Framework, za pomocą którego możliwe jest tworzenie aplikacji kompatybilnych z systemem Windows. Platformy programistyczne to również szablony systemów obejmujących modelowanie w zakresie biznesowym i przyrodniczym, jak również kompilatory wspomagające pisanie w określonych językach programowania.
